Door metingen te doen aan isotopen gevonden op de bodem van de oceaan zijn drie sterrenkundigen van de Universiteit van Trento in Italië er in geslaagd om aanwijzingen te vinden dat er 3,5 miljoen jaar geleden in de buurt van het zonnestelsel een kilonova moet hebben plaatsgevonden. Kilonovae zijn explosies die kleiner zijn dan supernovae en die ontstaan door de botsing en samensmelting van neutronensterren. Zo’n kilonova is al eens waargenomen en wel door een mix van zwaartekrachtgolven en elektromagnetische straling die er van te zien was – dat was GW170817. Leonardo Chiesa en zijn twee collegae vonden twee isotopen op de zeebodem, te weten Fe-60 en Pu-244. Ze kwamen voor in sedimenten die tussen de 3 en 4 miljoen jaar oud zijn. Fe-60 wordt gevormd in gewone supernovae, maar Pu-244 (een isotoop van plutonium) ontstaat alleen in bijzondere gevallen, zoals bij kilonovae of bij samensmeltingen van neutronensterren met een ander object. Eerder had men berekend dat de gevonden verhouding tussen Fe-60 en Pu-244 niet ontstaan kan zijn door een enkele botsing en samensmelting van twee neutronensterren, maar nieuw onderzoek door Chiesa et al laat zien dat met een specifieke uitstoot van materiaal door de botsing als een bepaalde hoek waaronder deze botsing plaatsvond die verhouding wel degelijk mogelijk is.
Dit artikel bevat in totaal 434 woorden.