Je mannelijke collega’s hadden een vrouw die thuis de hele achterkant deed. ‘ Het feit dat Jackó en ik nog steeds bij elkaar zijn zegt natuurlijk veel. We hebben de nodige discussies gehad, maar het was al snel zo klaar als een klontje: of ik ga scheiden van deze man en dan zoekt hij het maar uit, of ik ga kijken hoe ik dit ga doen. Want bij hem was het gewoon een voldongen feit. Daar kan iedereen van vinden wat hij wil, maar het is mijn keuze geweest. Nu ben ik heel blij om door het leven te gaan met iemand die me al zo lang en zo goed kent. Al was het niet aardig, empathisch of hoe je het ook noemen wil, het was ook gewoon z’n werk. Wij hebben het zelf zo gedaan en dat is aan ons. Ik heb er enorme spierballen van gekregen en ben noodgedwongen liever voor mezelf geworden. Zo heeft elk gezin wat. Ieder heeft z’n eigen kruis te dragen en zijn lessen te leren.'
Dit artikel bevat in totaal 930 woorden.