De mooiste weg de stad Girona in, is langs het voetbalstadion. Je komt van hoog, over een heuvelrugje. Links in de verte liggen de Pyreneeën, rechts lonkt de Middellandse Zee. Je rijdt tussen scholen en sportvelden, het ademt jonge energie hier. Bij de kerk van Sant Miquel gaat het rechtsaf naar beneden, langs naaldbomen en de atletiekbaan. De bocht is wijd, het is niet steil, je hoeft niet te remmen. In de verte duikt de kathedraal op, die altijd overal bovenuit torent. En dan suis je langs het stadion. Toen ik hier voor het eerst kwam, was het niet meer dan een veredeld trapveld. Girona FC speelde nog maar net in de Segunda División.
Dit artikel bevat in totaal 552 woorden.