Tuinen bestaan niet, tot ze worden gedroomd. En daarna uitgevoerd. Ik loop de poort onderdoor naar het Muiderslot. Een familie zwanen drijft statig in de slotgracht door de weerspiegeling van transen en kantelen. Ik ga niet de slotbrug over want ik heb een afspraak in de tuinen, die liggen op het vooreiland als twee vleugels van een vlinder: links en rechts van de centrale as van de loofgang. Hortulanus Henk Boers staat al bij het rode hekje en leidt me de groene beukenhaag in. Die is zo gesnoeid dat er openingen zijn waardoor je de tuinen in kunt kijken.
Dit artikel bevat in totaal 1617 woorden.