Nederland streeft naar een volledig circulaire economie in 2050. Dit geldt ook voor de kledingindustrie. Het huidige (ultra)fastfashion verdienmodel, met goedkope kleding van niet-duurzame materialen en snel wisselende collecties, staat hier haaks op. Minder en duurzamer produceren is iets dat de industrie niet uit zichzelf gaat doen, onder meer vanwege de sterke concurrentie. Om kleding circulair in de markt te zetten moet er een rendabel verdienmodel aan ten grondslag liggen en dat ontbreekt nu nog vaak. Circulaire verdienmodellen als resale en repair zijn vooralsnog nauwelijks schaalbaar, waardoor het moeilijk winstgevend te maken is. Voor de groothandel biedt de transitie naar een circulaire economie juist kansen, in de vorm van nieuwe verdienmodellen. Als intermediair, tussen producent en retailer, kan de groothandel een belangrijke schakel zijn om circulariteit in de keten te stimuleren, zowel opwaarts als neerwaarts. Dit blijkt uit de vandaag gepubliceerde themastudie van ING Research.
Dit artikel bevat in totaal 624 woorden.