Als ik door de regio fiets, waan ik mij in een voetbalmuseum. Op allerlei plaatsen kom ik ‘lost grounds’ tegen. Dat zijn plaatsen waar ooit een club heeft gezeten, maar waar het karakteristieke geluid van tikkende noppen inmiddels is verstomd. In sommige gevallen zijn de restanten van het vroegere complex nog zichtbaar. Dan herinnert een oude toegangspoort, een voormalig clubhuis of zelfs een veldje aan die goede oude tijd. Op andere plekken is een flinke portie verbeelding nodig om de successen van weleer op een willekeurige plaats te projecteren. Als er inmiddels huizen of kantoorgebouwen op de voormalige heilige grond staan, resteert nog slechts de herinnering in het geheugen.
Dit artikel bevat in totaal 1242 woorden.