Daarvan werd Coppola zich des te meer bewust door het samenstellen van Archive , een recent verschenen koffietafelboek waarvoor ze een greep deed uit de dozen vol setfoto’s, moodboards en andere prullaria die ze bewaarde. “Het drukte me met mijn neus op het feit dat ik inmiddels gewoon een bepaalde aanpak heb, een eigen vocabulaire en benadering en vaste shots die ik aantrekkelijk vind. Dat zo op een rij te zien, gaf me het vertrouwen om mijn eigen filmtaal te spreken, mijn eigen ding te doen.”
Dit artikel bevat in totaal 389 woorden.