In de video van Dujardin, maar ook in de schandaalvideo’s van Cesar Parra, horen we mensen op de achtergrond lachen. Ervan uitgaande dat dit vooral uit nervositeit is, rest de vraag: waarom grijpt niemand in? Blijkbaar is er zo veel angst/ontzag voor ruiters en trainers dat dit niet (of pas veel later) gebeurt. Hoe realiseren we een cultuurverandering in de paardensport zodat dit verandert en we dit soort video’s niet meer zien? Dat vroegen wij aan Inga Wolframm, Bineke de Vries en Anne Loosveld.
Dit artikel bevat in totaal 534 woorden.