Toen de cd de langspeelplaat bijna verdrongen had, besloot schrijver dezes zich te storten op uitvoeringen van requiems. Toentertijd was mij alleen de versie van Gabriel Fauré bekend, maar dat smaakte naar meer. Natuurlijk kwam Duruflé in beeld en met hem Saint-Saëns, Brittens War Requiem en de versies van Brahms, Rutter en later Briggs. Uiteraard passeerden Mozart, Verdi en Berlioz de revue, maar hun aanpak sprak mij beduidend minder aan.
Dit artikel bevat in totaal 749 woorden.