Al op de trap van het Stedelijk Museum in Amsterdam, nog voor je de grote zaal betreedt, zet de Oostenrijkse beeldend kunstenaar Maria Lassnig de zaken op scherp. Ze is naakt en haarloos, houdt één pistool op haar slaap en richt een tweede op ons, haar publiek. Du oder ich heet dit zelfportret uit 2005, een titel die betrekking lijkt te hebben op de slag om de kijker dat elk schilderij óók is. Het oogt direct, agressief zelfs, het tegenovergestelde van bevallig. Dit is mijn lichaam, lijkt het te zeggen, accepteer het, of ga maar ergens anders kijken.
Dit artikel bevat in totaal 832 woorden.