Aanzien en een voorsprong in het leven, op basis van geboorte – het waren geen zaken waar de in Rotterdam getogen Duin zich graag op voorstond. Waarom niet? ‘Uit ongemak, natuurlijk.’ Een lidmaatschap in de jaren negentig bij het studentencorps ziet ze als haar laatste oprisping om te handelen in de lijn der onuitgesproken familiale verwachting. ‘Dat was ook een beetje ter compensatie van een rebelse studiekeuze voor inheemse Mexicaanse talen.’ Luide lach.
Dit artikel bevat in totaal 1457 woorden.