In deze lezing gaat het over de vraag of antizionisme een nieuwe vorm van antisemitisme is, dan wel een gerechtvaardigde vorm van kritiek op de staat Israël en op de Israëlische politiek ten aanzien van de Palestijnen. Wanneer mag men een beroep doen op de vrijheid van meningsuiting en wanneer overschrijdt men een rode lijn, waaroverheen dit beroep zijn geldigheid verliest? Is het mogelijk om hierover uitspraken te doen, die gebaseerd zijn op verifieerbare feiten, of is elke uitspraak te zeer door emoties gekleurd om nog enige mate van objectiviteit te bezitten? De titel van de lezing is ontleend aan een toespraak tijdens een anti-Israël demonstratie in Den Haag, waarin de spreker uitdrukkelijk stelde dat er geen onderscheid bestaat tussen zionisten en Joden: ‘Mensen noemen hen zionisten, maar wij noemen hen Joden’.
Dit artikel bevat in totaal 262 woorden.