r zijn natuurlijk genoeg redenen om De wereld draait door niet te missen, maar als ik iets moet noemen wat ik wel mis, dan is het wel de manier waarop die talkshow er regelmatig in slaagde om grote mensen zich nog véél groter te laten voelen. Natuurlijk, dat ophemelen kon weleens op de zenuwen werken, maar het had ook iets geweldigs, als traditie die – zeker voor de échte grootheden – heus geen kwaad kon, zeker niet in een land dat zichzelf zo graag ‘lekker nuchter’ noemt en het liefst ‘gewoon normaal’ doet.
Dit artikel bevat in totaal 456 woorden.