Door de vermissing konden generaties families het oorlogsverleden vaak geen ‘plekje’ geven. “Een vrouw van een Sovjetsoldaat, die al 90 was, maakte zich iedere ochtend op. Ze hoopte iedere dag opnieuw dat haar man thuiskwam en dan wilde ze er goed uitzien.” Dat soort verhalen wil het museum vertellen – en moet aantonen hoe wijdverspreid zulke verhalen zijn in de voormalige Sovjet-Unie. Miljoenen Sovjetsoldaten sneuvelden, velen werden nooit geïdentificeerd.
Dit artikel bevat in totaal 494 woorden.