Rotterdam werd in de jaren '90 geteisterd door ernstige overlast van drugsverslaafden. Berucht waren Perron Nul bij het centraal station en de tippelzones op de G.J. de Jonghweg, later de Keileweg. Zó erg is het nog niet, maar een deel van de oude problemen lijkt terug. Er zijn weer meer verslaafden en daklozen op straat, mét de bijbehorende overlast. Drie sleutelfiguren die nauw betrokken waren bij de aanpak twintig jaar geleden, geven hún visie op de situatie nu en beantwoorden de vraag: heeft Rotterdam niets geleerd van de drugsproblemen in de jaren '90?
Dit artikel bevat in totaal 1540 woorden.