Zondag 20 oktober was het zover. Onder een stralende herfstzon bracht ik anderhalf uur door in de rij bij de Moldavische ambassade in Nederland. Al zevenentwintig jaar woon ik hier, maar op zo’n dag voelde ik me vooral ook Moldaviër. Terwijl ik daar stond, genoot ik niet alleen van de warmte van de zon, maar ook van die van mijn geboorteland. Het was een bijzondere samensmelting van twee werelden - ik voelde me dubbel thuis.
Dit artikel bevat in totaal 486 woorden.