Een gebied gevormd door mensenhanden, met weilandjes omzoomd door gevlochten meidoornheggen, drinkpoelen, oude knotbomen en beekjes. Bij Oeffelt vonden boeren in de uiterwaarden eeuwenlang hun bestaan. Door hun manier van leven en werken, was er een balans tussen natuur en economie. Het hogere gebied westelijk van de uiterwaarden was arme maar kalkrijke grond: De Oeffelter Meent.
Dit artikel bevat in totaal 146 woorden.