Zoon (9) staat naast me. Verdwaasd open ik mijn ogen. Ik kijk op de klok en zie dat het kwart over zes is. Resoluut sommeer ik hem terug te gaan naar bed. Ietwat verbaasd dat hij daadwerkelijk aftaait, val ik weer in slaap. Even na zevenen is hij terug. We knuffelen en dan moeten we er toch echt uit. In de donkerte van de ochtend is het moeilijk aan de dag beginnen. Maar er moet nog zoveel.
Dit artikel bevat in totaal 507 woorden.