Acht keer een uur. Zo lang kon Eddy Smid (40) uit Oosterwolde de afgelopen zeshonderd dagen zijn eigen kinderen (14, 12 en 8 jaar) vasthouden en in de ogen kijken. De andere 592 dagen wachtte hij. Dag in dag uit, 24 uur per dag voelt hij verdriet. Veel verdriet. ,,Mijn zoon krijgt de baard in de keel, maar ik herken zijn stem niet meer.”
Dit artikel bevat in totaal 85 woorden.