Ze gaf voordrachten, lezingen en schreef teksten en poëzie over haar vader: Anton de Kom. Toen zij 14 was werd kwam hij om bij kamp Neuengamme. Een decennium eerder was De Kom Suriname uitgezet. Zijn dochter zag het als haar opdracht te strijden voor erkenning van zijn daden en werk. Dat lukte haar, al kwamen die excuses voor het onrecht pas toen ze 92 was.
Dit artikel bevat in totaal 520 woorden.