Zelf noemt Gezinsverpakking zich een literaire novelle, inclusief het colofonzinnetje: ‘Elke gelijkenis met bestaande personen en gebeurtenissen berust op louter toeval’. Maar ja, wie leest zo’n colofon? En belangrijker: wie gelooft het? Want verder wijst alles op non-fictie: Gezinsverpakking is een setje verhalen over het gezin Chabot: vader Bart, moeder Yolanda en hun zonen Sebastiaan, Maurits, Splinter en Storm. Gestileerde verhalen, dat wel – er wordt bijvoorbeeld ook verteld vanuit de gezinshond. Dus vooruit: we lezen een eigenzinnige versie van de realiteit. Daarmee voelt het nog het meest aan als een realityserie. Inclusief de vaste ingrediënten van het realitygenre: particuliere levens van knotsgekke types, en de half-ongemakkelijke vraag of zij zelf wel in de gaten hebben hoe open en bloot ze zich hier tonen.
Dit artikel bevat in totaal 958 woorden.