Het is hoogzomer en ik ben weer op bezoek bij Mijndert Ververs, in Hattem, bij Zwolle. Afgelopen winter kwam hij me nog met de auto halen van het station, maar deze keer neem ik de bus en loop de laatste kilometers door het bos naar zijn huis. De voordeur staat op een kier, ik kan zo doorlopen. Hij komt me tegemoet met de wankele passen die ik de laatste jaren van hem gewend ben geraakt. We gaan zitten bij het raam met uitzicht op de tuin en nu, denk ik, gaat hij zeggen waarop ik me heb voorbereid. Dat dit ons laatste gesprek zal zijn. Dat hij afscheid van me wil nemen.
Dit artikel bevat in totaal 408 woorden.