“Het begon ermee, dat ik mijn jeugdherinneringen eens wilde vastleggenâ€, zegt Yorien van den Hombergh (1959). “Het werd bijna vanzelf een doorlopend verhaal, waarin ik beschrijf hoe ik als Harens meisje van de Fuutweg het leven ontdekte en de wereld om mij heen leerde kennen. Het is een verhaal over heel gewone gebeurtenissen en juist daardoor toch bijzonder. Ik denk ook een feest van herkenning voor mensen die in de jaren 60 zijn opgegroeid.”
Dit artikel bevat in totaal 373 woorden.